Prachtig om te schrijven over de kracht van een mysterieuze paradox of de doorbraak die een goed gekozen metafoor teweeg kan brengen. Maar daarmee is niet alles gezegd. In deze 6e blog aandacht voor gebeurtenissen die je even flink uit balans kunnen brengen. De aanleiding oogt futiel, de gevolgen kunnen fors zijn.
Je leidinggevende trekt een wenkbrauw op. Je weet het zeker: je bent door de mand gevallen! Bij een werkoverleg van drie weken geleden stelde je een vraag en iedereen begon te lachen. Of een klant zegt dat hij ontevreden is over jouw optreden, en het voelt als een doodvonnis.
Geen grip
Meestal herstel je snel van zulke ervaringen. Een beetje relativeren, de humor van een collega. Even een dipje, dat hoort erbij. Maar soms blijft het knagen. ’s Avonds op de bank, gaan je gedachten er steeds weer naartoe. Dan blijkt dat je dit toch wel vaker hebt. Dit is niet de eerste keer. Het gevoel dat je even geen grip meer hebt, is helaas best vertrouwd.
Dan werkt een leuke metafoor niet zo goed. Ook ‘borreltafelcommentaren’, dat je dit gewoon van je af moet zetten, dat je toch een toffe peer bent, of slim, succesvol en tegen een stootje kan, die werken niet echt.
Welke gedachten worden getriggerd?
Als er bij een strandwandeling een golfje over je schoenen rolt en het voelt als een tsunami, dan kan het nuttig zijn daar even een schijnwerper en vergrootglas op te zetten. Kijk eens goed naar wat er eigenlijk precies gebeurt, van binnen. Welke gedachten worden getriggerd? En op wat voor momenten heb je je net zo klein voelen worden?
Door je gevoel niet weg te drukken of te relativeren, maar er goed naar te kijken, kan duidelijk worden wat de oorsprong en wat de functie is van je zo klein voelen. Daarmee is het niet ongedaan gemaakt, maar je gaat wel beter snappen hoe dit kan gebeuren.
Bekende zeurpiet
Daarmee wordt het doorgaans minder erg. Dan is het geen onverwachte dreun meer die je (eventjes) totaal knock-out slaat. Dan wordt het een bijna vertrouwd fenomeen, wat je aan kan zien komen en kan plaatsen. Het wordt geen vriend, maar iets als een bekende zeurpiet. Iemand die je niet mag, maar wel een hand kan geven en kan zeggen dat die maar even op de bank moet gaan zitten terwijl jij verder gaat met waar je mee bezig bent.
Als je zoekt naar manieren om die oorsprong te helpen achterhalen, kijk dan nog eens terug naar blog 5. Een coachend gesprek kan je daarbij helpen.
In mijn volgende blog: loslaten!